Vandaag was het dan zover.. Het eerste trainingsweekend voor de tocht van het jaar. Week lang spanning vanwege mijn heup, maar daar gingen we dan toch vandaag. Half 11 vertrokken en dat was het begin. Na 27 km was mijn heup het eigenlijk al beu.. Maar gelukkig was daar de soep van Arthur. Heerlijke pompoensoep! Voor mij de eerste keer maar beviel goed! De soep was een echte oppepper! Dus maar weer verder gegaan. Elke keer kwam daar die gedachte: Me heup is er wel weer klaar mee, maar me hoofd dacht nog heel even proberen. Zo zat ik na 56km met mijn team toch nog gezellig aan de warme chocomelk. Wat een heerlijk gevoel!
Verkleumd tot op het bot gingen we al trillend weer op de fiets. Met nog 25km te gaan had ik stiekem de hoop dat ik het gewoon helemaal zou redden. Helaas na in totaal 66 km gefietst te hebben was mijn heup er toch wel helemaal klaar mee! Ik werd opgehaald en de rest fietste verder naar huis.
Toen ik daar zat te wachten op de rest drong eigenlijk pas echt tot me door wat ik gepresteerd had. Zo bijzonder dat ik 6 maanden geleden waarschijnlijk nog geen 5km kon fietsen en nu houd ik het gewoon 66 km vol met een gekneusde heup. Ik ben gewoon super trots dat dit me gelukt is. Aan conditie en doorzettingsvermogen lag het in ieder geval totaal niet, alleen maar aan die stomme heup. Een heerlijk gevoel en vooral ook een bewondering voor mijn lijf wat deze aan kan ondanks het weinige eten en de nog veel te vele kilo's.
Nu doen we dit natuurlijk niet voor niks. Deze zomer gaan we natuurlijk naar Frankrijk fietsen om zo geld op te halen voor een snoezelruimte. Dus ik kan het niet vaak genoeg zeggen maar alle donaties zijn welkom. Ga naar tour de snoezel en klik op doneer nu. Voeg dan in de extra beschrijving toe dat het voor tour de snoezel is & de naam van de fietser die je wilt steunen! Nogmaals alle kleine beetjes helpen en je maakt mij & de kinderen er super gelukkig mee!
Voor nu ben ik kapot en ben ik zeer blij dat ik aan tafel zit en gegeten heb. Vanavond nog gezellig kletsen met de fiets maatjes en dan morgen ga ik weer naar huis. Dus voor nu aju en tot snel!
Mijn geweldige fietsmaatjes!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten